Urządzenia do dezynfekcji wody promieniami UV zadomowiły się na stałe zarówno w światowych, jak i polskich wodociągach. Od małych wiejskich wodociągów urządzeniami dezynfekującymi po kilka m3/h wody, aż po ogromne zakłady wodociągowe, takie jak wspomniany Nowy Jork, gdzie przy pomocy promieniowania UV dezynfekuje się 300.000 m3/h wody pitnej. Inne przykłady do Sztokholm, Helsinki, Rotterdam, Winnipeg, Paryż i wiele innych. W Polsce największe jednostkowe urządzenie zainstalowano na SUW Raba Dobczyce (MPWiK Kraków) i służy ono do dezynfekcji 5500 m3/h wody (stan na 2017). A ponad to z dużych obiektów wodociągowych UV funkcjonuje w Gdańsku, Poznaniu, Bydgoszczy, Rzeszowie, Bielsku-Białej, Legnicy. Podaję przykłady tylko znaczących przepływów, przekraczających 1000 m3/h.

Dezynfekcja UV wody pitnej pozostaje wyłączną metodą dezynfekcyjną w zakładach wodociągowych o mniejszych przepływach i odpowiedniej jakości sieci doprowadzającej, gdzie nie ma potrzeby dozowania chloru. W innych przypadkach, gdzie taka konieczność występuje, z uwagi na wielkość przepływu bądź / i rozległość sieci dezynfekcja UV, działająca miejscowo odpowiedzialna jest przede wszystkim ze dezaktywację tych mikroorganizmów, które są odporne na chlor i jednocześnie służy obniżeniu dawki chloru do ilości potrzebnej tylko do zabezpieczenia sieci. Rozwiązanie takie przyczynia się zarówno do bezpieczeństwa mikrobiologicznego wody jak i zadowolenia konsumentów (im mniej chloru tym lepszy smak i zapach wody).

Dezynfekcja UV, dzięki swojej skuteczności dezaktywacyjnej wielu bakterii, pasożytów, a także niektórych wirusów stała się elementem współczesnego multibarierowego uzdatniania wody. Z jednej strony coraz większa wiedza o zagrożeniach i ich monitorowanie, a z drugiej strony coraz wyższe oczekiwania konsumentów powodują, że cały proces uzdatniania wody staje się coraz bardziej skomplikowany i wieloetapowy. Pojawiają się więc kolejne stopnie technologiczne – bariery, w tym przypadku dla mikroorganizmów.

Dezynfekcja UV stała się więc, tzw. stanem techniki, czyli w zasadzie w coraz większej liczbie zakładów wodociągowych zadawane jest pytanie jakie (od strony technicznego rozwiązania) urządzenie UV winno być zamontowane na stacji uzdatniania wody, a nie czy w ogóle. 

Odrębną kwestią pozostaje wykorzystanie UV i procesów zaawansowanego utleniania (AOP) pod kątem redukcji substancji chemicznych trafiających do wody ze środowiska, takich jak np. NDMA.

Ten zakres zastosowania technologii UV w wodzie pitnej także się rozwija.