Pierwsze próby wykorzystania promieniowania UV do dezynfekcji wody miały miejsce jeszcze w XIX wieku, a pierwsze wdrożenia wodociągowe na początku wieku XX. Początkowo budowano urządzenia małe i proste, co związane było ze stopniem rozwoju źródeł światła UV. Duży postęp zanotowano w latach 50-tych i 60-tych XX wieku, szczególnie w Austrii i Szwajcarii, gdzie dezynfekcja UV wkroczyła do małych wodociągów, w miejscach z ograniczeniami w transporcie chloru.

Początkowo dezynfekcja UV stanowiła albo uzupełnienie metod chemicznych albo zastępowała chlorowanie całkowicie, szczególnie w małych systemach wodociągowych o ograniczonym ryzyku wtórnego skażenia. Dopiero pod koniec XX wieku okazało się, że promieniowanie UV skutecznie dezaktywuje także mikroorganizmy odporne na ekspozycję chloru. Takie jak m.in. Clostridium perfingens, czy pasożyty Cryptosporidium i Gardia, a także niektóre z wirusów. W przypadku tych mikroorganizmów chlorowanie mogłoby się okazać skuteczne dopiero po bardzo długim, liczonym w godzinach bądź nawet dziesiątkach godzin czasie kontaktu z chlorem. W praktyce wodociągowej budowa takich systemów jest nierealna, a i również niebezpieczna z uwagi na produkty uboczne chlorowania z wysokimi dawkami chloru i przy wydłużonym czasie kontaktu.

Z tego powodu dezynfekcja UV stała się atrakcyjnym elementem wielobarierorowego uzdatniania wody. Równolegle rozwój promienników UV, układów zasilających i co za tym idzie całych urządzeń skutkowały możliwościami zastosowania tej technologii także dla dużych i bardzo dużych przepływów. W Polsce największe zastosowane urządzenie do dezynfekcji wody promieniami UV dezynfekuje 5500 m/h (SUW Raba Dobczyce, MPWiK Kraków, zainstalowane są także urządzenia na 2800 m3/h oraz 300 m3/h). Rekord światowy dzierży Nowy Jork, gdzie urządzenia UV dezynfekują łącznie 300.000 m3/h.

Tak jak poprzednio kolejna fala rozwoju technologii UV wiąże się z miniaturyzacją i unowocześnieniem źródeł światła UV. W chwili obecnej lampy UV w technologii LED umożliwiają konstruowanie bardzo małych urządzeń do dezynfekcji wody. Otwartym pozostaje pytanie, kiedy technologia lamp LED w technice UV pozwoli na uzyskiwanie mocy liczonych w setkach Watów. Patrząc na doświadczenia z ostatnich lat właśnie technologia LED daje największe nadzieje na kolejny krok w rozwoju dezynfekcji UV. Równolegle trwają prace z lampami ksenonowymi eximerowymi. Tu jednak zalety tych lamp w stosunku do konwencjonalnych lamp rtęciowych nie rekompensują ich wad i raczej nie jest to właściwy kierunek.